สัมมาปฏิปทา

สัมมาปฏิปทา...

พระพุทธเจ้าท่านมีเมตตาให้เราตั้งมั่น ครูบาอาจารย์ให้เรายึดมั่นถือมั่นปฏิปทาข้อวัตรปฏิบัติ เปรียบเสมือนบุรุษผู้หนึ่งที่จะข้ามน้ำ ข้ามทะเล ข้ามมหาสมุทร เราจะข้ามวัฏฏสงสารก็เช่นเดียวกัน เราจะต้องมียานพาหนะคือได้แก่ "ข้อวัตรข้อปฏิบัติ" ถ้าเราจะข้ามมหาสมุทร เราจะไปปล่อยเรือเราก็จมน้ำตาย เราจะไปว่าเราไม่ยึดมั่นถือมั่นนั้นไม่ได้ การที่เราจะไปพระนิพพาน เราจะต้องมีข้อวัตรปฏิบัติที่ขลังศักดิ์สิทธิ์            "มันจะขลังจะศักดิ์สิทธิ์ก็อยู่ที่ทุกท่านทุกคนตั้งใจประพฤติปฏิบัติกัน..."

ยกตัวอย่างเช่นเราเดินทางไกลกลับมาเหนื่อย ๆ แล้วก็ปล่อยวางไม่ทำข้อวัตรปฏิบัติ ถ้าเราปฏิบัติอย่างนี้ เราทำอย่างนี้ พระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์บอกว่าเราทำอย่างนี้ใช้ไม่ได้เลย ไม่ถูกต้อง มันชอบอ่อนแอ ชอบตามใจตนเองคนเรานี่...

ต่อจากนี้ไป เราก็ต้องพยายาม ถ้าไม่พยายามไม่ได้ ที่ผ่านมาหลายปีก็รู้ว่าตัวเองว่ายังไม่ขลังไม่ศักดิ์ ไม่สิทธิ์ ชอบตามใจ ชอบฟรีสไตล์ มันฉลาดจริง มันเก่งจริง แต่ว่ามันยังใช้ไม่ได้นะ

ทีแรกก็คิดว่าตัวเองฉลาด คิดว่า "สัมมาปฏิปทา" ทางสายกลาง แต่คิดไปคิดมาแล้ว มันไม่ใช่สายกลางของพระพุทธเจ้า มันเป็นทางสายกลางของตัวเอง มันต้องแก้ไขตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง

ตอนเช้าตีสามมันยังอ่อนแอ ยังง่อนแง่นคลอนแคลน มันยังไม่สู้ ยังไม่ปรับปรุงตัวเอง เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ มันยังเป็นคนขี้ขลาด มันยังเป็นคนกลัวอยู่มาก อยากเจริญ อยากก้าวหน้า แต่ไม่อยากประพฤติปฏิบัติ มันเก่ง มันหลีกเลี่ยงแก้ตัวเก่ง มันฉลาดมาก มันมารยาสาไถย พระพุทธเจ้าบอกเรา "ข้อวัตรปฏิบัตินี่เป็นสิ่งที่สำคัญ" (อ่านต่อ PDF File)