๑๕ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘

วันนี้เป็นวันพุธที่ ๑๕ เดือนตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘

ให้พวกเราทั้งหลายพากันเข้าใจนะ เข้าใจในเรื่องของธรรมะของธรรมชาติ ธรรมชาติที่มันเกิดขึ้นจากเหตุจากปัจจัย เพราะสิ่งนี้มีสิ่งต่อไปมันถึงมี เพราะทุกสิ่งทุกอย่างนั้นมันเป็นเหตุเป็นปัจจัย เพราะสิ่งนี้มีสิ่งต่อไปมันถึงมี เมื่อเรารู้เราเข้าใจเราก็หยุดเหตุหยุดปัจจัย

การประพฤติการปฏิบัติของเรานี้ก็เน้นที่ปัจจุบัน เพราะเหตุผลว่า อดีตทั้งหลายทั้งปวงมันก็มารวมอยู่ที่ปัจจุบันนี้แล้ว อนาคตที่จะไปข้างหน้าก็อยู่ที่ปัจจุบันนี้เอง ปัจจุบันนี้ถึงเป็นวาระแห่งชาติของการประพฤติการปฏิบัติ เมื่อเรารู้เข้าใจ เราก็ประพฤติปฏิบัติในปัจจุบัน เพราะอดีตที่ผ่านมานั้นมันปฏิบัติไม่ได้แล้วมันผ่านมาแล้วมันเกษียณแล้ว อนาคตที่ยังมาไม่ถึงอยู่ไกลโน้นมันปฏิบัติไม่ได้

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึงบอกพวกเราทั้งหลายให้รู้ ท่านบอกให้รู้นะ ให้รู้เรื่องสิ่งต่าง ๆ ในปัจจุบัน ให้รู้ทุกข์ ให้รู้เหตุเกิดทุกข์ รู้ข้อปฏิบัติถึงความดับทุกข์ การประพฤติการปฏิบัติของเรามันอยู่ที่ปัจจุบัน ปัจจุบันนั้นเราต้องมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ เพื่อเราทั้งหลายจะไม่ได้มีความทุกข์อะไร เราทั้งหลายจะไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า เราทั้งหลายจะไม่ได้มีความทุกข์อะไร

ให้เรารู้ให้เราเข้าใจ ถ้าเราไม่รู้ไม่เข้าใจ ชีวิตนี้มันก็ย่อมเสียหาย ชีวิตนี้ก็ย่อมพังทลายอย่างเดียวเช่นเดียวกันกับตึก สตง.ของเมืองไทยประเทศไทย เราพากันรู้พากันเข้าใจ รู้เข้าใจยังไม่พอไม่เพียงพอ ต้องมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ การประพฤติการปฏิบัตินั้นไม่มีใครทำให้เราได้ ปฏิบัติให้เราได้ มันเป็นเรื่องของเรา เป็นเรื่องเฉพาะตน เรื่องความคิดคำพูดกิริยามารยาทท่าทางอาชีพมันเป็นเรื่องของเรา ไม่ใช่เรื่องของคนอื่น

ให้เราพากันตั้งอกตั้งใจ พากันมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ ให้เน้นที่ปัจจุบัน โลกมันหมุนรอบตัวเอง หมุนรอบดวงอาทิตย์ อันนั้นมันส่วนของโลก เราต้องรู้เข้าใจว่าทุกอย่างนั้นมันเป็นเพียงโคจรมันเป็นอาคันตุกะที่สัญจรไปมาชั่วครู่ชั่วยามให้เรารู้เข้าใจ เราทั้งหลายจะได้ตั้งอกตั้งใจประพฤติปฏิบัติในปัจจุบัน ต้องรู้เข้าใจ เราทั้งหลายจะได้ไม่ไปหลงงมงายไปตามสิ่งทั้งหลาย ไปตามสิ่งผัสสะ เราพากันเสียสละ พากันมายกเลิกตัวตนที่มีความสำคัญมั่นหมายว่าเราเป็นผู้หญิงผู้ชายเป็นคนหนุ่มคนสาวคนแก่คนเฒ่าคนชราคนตายคนพลัดพราก ว่าเราดีกว่าเค้า เก่งกว่าเค้า มีความฉลาดมีความสามารถกว่าเค้า มีแต่เขามีแต่เรา เราต้องรู้เข้าใจ เข้าใจแล้วต้องยกเลิก มันมีเขามีเราที่ไหน มันมีแต่เหตุมีแต่ปัจจัยเท่านั้นเอง มันไม่ใช่นิติบุคคลตัวตน

ให้เรารู้ให้เข้าใจ เราทั้งหลายพากันประพฤติปฏิบัติเน้นที่ปัจจุบัน ปัจจุบันเราต้องมีสติมีสัมปชัญญะ สติกับสัมปชัญญะนี้เป็นธรรมะ ๒ อย่าง เป็นความสงบและปัญญา เป็นการยกเลิกความหลง ยกเลิกอวิชชา เป็นความสงบเป็นปัญญา เป็นสภาวธรรมที่เป็นปัญญาสัมมาทิฏฐิ เรารู้เข้าใจ เราทั้งหลายจะได้ประพฤติปฏิบัติติดต่อต่อเนื่องเพื่อให้เป็นความดีที่ประกอบด้วยปัญญา ปัญญาประกอบด้วยความดี เป็นบารมีเบื้องต้นท่ามกลางสูงสุด เราพากันมายกเลิกวัฏฏสงสาร ด้วยหลักการด้วยศีลด้วยสมาธิด้วยปัญญา เราทั้งหลายจะไม่ได้พากันเอาความหลงนำชีวิต จะไม่ได้เอาความผิดนำชีวิต เราทุกคนเข้าสู่ภาคปฏิบัติ เรายังมีสติมีสัมปชัญญะไม่สมบูรณ์ ผู้มีสติมีสัมปชัญญะสมบูรณ์ก็มีแต่พระพุทธเจ้าพระอรหันต์ ผู้มีสติมีสัมปชัญญะสมบูรณ์ต้องพากันตั้งใจตั้งเจตนา

ให้เรารู้เข้าใจ กายวาจากิริยามารยาทอาชีพ สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงอุปกรณ์ของเรื่องจิตเรื่องใจ การปฏิบัติธรรมของเราถึงตั้งใจตั้งเจตนา การปฏิบัติธรรมถึงไม่มีต่อหน้าและลับหลัง ต้องยกเลิกตัวตนอย่างนี้ ยกเลิกตัวตนคือยกเลิกสิ่งที่ไม่ถูกต้อง สิ่งที่ไม่ถูกต้องได้แก่โลกธรรม โลกธรรมทั้ง ๘ นี้เอง โลกธรรมทั้ง ๘ มันทำลายธรรมะ ที่เป็นความสงบที่เป็นปัญญา เราถึงต้องเอาอริยมรรคมีองค์ ๘ มาใช้มาประพฤติมาปฏิบัติ ที่เป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับโลกธรรมที่ทำลายธรรมะ

การประพฤติการปฏิบัติก็ต้องอาศัยการประพฤติการปฏิบัติให้ติดต่อต่อเนื่องไม่ขาดสาย ด้วยอาศัยหลักการขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ท่านได้บำเพ็ญพุทธบารมีเป็นตัวอย่างแบบอย่าง ที่เป็นพระธรรมเป็นพระวินัย ที่เป็นขบวนการ เพราะสิ่งนี้มีสิ่งต่อไปถึงมี พระธรรมพระวินัยถึงเป็นยานที่จะพาเราเดินทางไกล เราจะเดินทางไกลเราก็ต้องอาศัยยานพาหนะ อาศัยรถอาศัยเครื่องบิน ทางบนบกทางอากาศ ถ้าทางน้ำต้องอาศัยเรือ อาศัยเรือเป็นยาน พระธรรมพระวินัยถึงเป็นยานเพื่อจะออกจากสัญชาตญาณที่เป็นโลกธรรม ที่เป็นนิติบุคคลตัวตน เราต้องรู้เข้าใจ ยานที่จะต้องพาเราไปได้แก่ศีล ได้แก่สมาธิ ได้แก่ปัญญาที่ยกเลิกตัวตน ให้รู้เข้าใจ ตัวตนมันเป็นกรรม เป็นกฎแห่งกรรม แล้วก็เป็นผลของกรรม

ท่านถึงตรัสไว้ให้เรารู้เข้าใจว่า เรามีความเกิดเป็นธรรมดา เราเอาตัวตนนำชีวิตเราก็ต้องมีความเกิดเป็นธรรมดา เรามีความแก่เป็นธรรมดา มีความเจ็บความตายมีความพลัดพรากจากไปเป็นธรรมดา เพราะอันนี้เป็นธรรมชาติ เป็นเหตุเป็นปัจจัยที่เราไม่รู้เข้าใจ เมื่อเรารู้เข้าใจ เราก็ต้องยกเลิกตัวตน เราถึงจะหยุดกรรมด้วยศีลด้วยสมาธิด้วยปัญญา ด้วยอาศัยปฏิปทาที่เป็นศีลสมาธิปัญญาที่ปฏิบัติติดต่อต่อเนื่องด้วยความตั้งใจตั้งเจตนา นักปฏิบัติธรรมทั้งหลายต้องพากันตั้งใจสมาทาน เพื่อเอายานคือศีล คือสมาธิ คือปัญญา ด้วยความตั้งใจตั้งเจตนา มีปิติมีความสุขเอกัคคตาในการประพฤติในการปฏิบัติ เน้นปัจจุบันเป็นวาระสำคัญในการประพฤติการปฏิบัติ เข้าสู่รูปแบบคือทานศีลภาวนา มีปิติมีความสุขมีเอกัคตาในการประพฤติการปฏิบัติ

เรามารับผิดชอบในหน้าที่ ในการประพฤติการปฏิบัติในปัจจุบัน ให้ถือว่าอริยมรรคที่เป็นกายวาจากิริยามารยาทอาชีพเป็นสิ่งที่สำคัญเรื่องสำคัญในปัจจุบัน ปัจจุบันเราต้องโฟกัสในการประพฤติการปฏิบัติให้เต็มที่ เพื่อความสงบและปัญญา ความสงบและปัญญานั้นจะหยุดความปรุงแต่ง ความสงบและปัญญานั้นจะเข้าถึงความพอดีความพอเพียงเพียงพอ

เราทุกคนต้องตั้งอกตั้งใจ เราพากันนอนพากันพักผ่อนให้เพียงพอ มนุษย์เราตามหลักการ เรานอนเราพักผ่อน ๕,๖ ชั่วโมง เรานอน ๕,๖ ชั่วโมงก็เพียงพอ เวลาเราตื่นขึ้นเราก็มาประพฤติมาปฏิบัติอริยมรรคมีองค์แปดที่เป็นกายวาจากิริยามารยาทอาชีพ เรามีความสุขในการประพฤติการปฏิบัติในอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อให้ศีลสมาธิปัญญาของเราสมบูรณ์ ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านตรัสบอกพวกเราทั้งหลายว่า เธอทั้งหลายจงพากันประพฤติพรหมจรรย์เถิด

เราทั้งหลายรู้เข้าใจ พากันทำหน้าที่ของเราให้สมบูรณ์ ธรรมะคือหน้าที่ หน้าที่คือธรรมะ ที่ท่านพุทธทาสภิกขุท่านตรัสว่า ธรรมะคือหน้าที่ หน้าที่คือธรรมะ ด้วยเหตุนี้ความสงบถึงจะเพียงพอ ปัญญาก็ต้องเพียงพอ เป็นตัวความสงบเป็นตัวปัญญา ด้วยเหตุนี้แหละ ผู้มีปัญญามาก ๆ ก็ต้องมีความสงบมาก ๆ ผู้มีความสงบมาก ๆ ก็ต้องเสียสละมาก ๆ เพื่อให้เข้าถึงความพอเพียงเพียงพอ มันเป็นทางสายกลางระหว่างเรื่องวัตถุกับเรื่องจิตใจ เพื่อเราทั้งหลายจะได้ยกเลิกความไม่ถูกต้อง หรือว่ามายกเลิกตัวยกเลิกตน จะได้มีความสงบจะได้มีปัญญา เราทั้งหลายจะได้ทำประโยชน์ของตนเองให้เต็มที่ ด้วยปัญญาสัมมาทิฏฐิ เราจะได้สร้างประโยชน์บุคคลอื่นอย่างเต็มที่ด้วยปัญญาสัมมาทิฏฐิ

เราทุกคนต้องรู้เรื่องการประพฤติการปฏิบัติเพราะอันนี้เป็นเรื่องของกรรม เรื่องกฎแห่งกรรมเรื่องผลของกรรม ให้พวกเราทั้งหลายพากันรู้เข้าใจ เราทั้งหลายจะไม่ได้พากันอยู่แบบลอย ๆ เราอยู่แบบลอย ๆ ทำให้กายวาจากิริยามารยาทอาชีพของเราไม่สะอาด เศร้าหมอง ด้วยเหตุนี้เราถึงยกเลิกตัวตน เพื่อให้กายของเราสะอาด เพื่อให้วาจาของเราสะอาด ให้กิริยามารยาทของเราสะอาด ให้อาชีพของเราสะอาด ให้ใจของเราสะอาด เราะจะได้สะอาดทั้งกายทั้งวาจาทั้งกิริยามารยาททั้งอาชีพ รวมลงมาที่ใจสะอาด ตนแลเป็นที่พึ่งของตน เราไม่ต้องไปพึ่งใคร ด้วยอาศัยความรู้ความเข้าใจ มีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ

เราทุกคนเข้าถึงความสงบและปัญญา เข้าถึงศีลถึงสมาธิถึงปัญญา เข้าถึงพระนิพพานคือความสงบและปัญญา พระนิพพานคือบ้านของเรานะ ให้เรารู้เข้าใจ พระนิพพานนี้ต้องอยู่ที่ปัจจุบัน เพราปัจจุบันนี้เรามีพระนิพพานเป็นพื้นฐาน มีความสงบและปัญญาเป็นพื้นฐาน เพราะสิ่งนี้มีสิ่งต่อไปมันถึงมี

เราทั้งหลายต้องเข้าใจ เรื่องธรรมเรื่องสภาวธรรม การประพฤติการปฏิบัติของเราถึงต้องเน้นที่ปัจจุบัน เรารู้เราเข้าใจ อย่าที่เราเรียนหนังสือนี้ เรารู้เข้าใจว่าเราเรียนหนังสือเพื่อความรู้ความเข้าใจ เรามีความสุขในการเรียน เราก็ได้ความรู้ความเข้าใจ สุขภาพกายสุขภาพใจของเราก็มีความสงบ เรียนหนังสือถึงเป็นพระนิพพานได้ อย่างเราทำงานเรารู้เข้าใจ เรามีความสุขในการทำงาน มีปิติมีเอกัคคตาในการทำงาน สุขภาพกายเราก็ดี สุขภาพใจเราก็ดี การทำงานของเรามันถึงเป็นพระนิพาน กายวาจากิริยามารยาทของเราที่แสดงออก เรายกเลิกตัวตนมันก็มีความสุข เกี่ยวข้องกับคนอื่น คนอื่นเค้าก็มีความสุข สิ่งเหล่านี้มันก็เป็นพระนิพพานไปในตัว

อาชีพของเรานี้ เราเลี้ยงชีวิตชอบด้วยการยกเลิกตัวตน มีความสุขในการทำงาน มีปิติมีเอกัคคตาในการทำงาน เราก็ได้พระนิพพานไปในตัว

เราทำอย่างนี้มันจะไม่ดีเหรอ..?

เราทำอย่างนี้มันก็ดีสิ เราอย่าไปคิดเหมือนแต่ก่อน คิดเหมือนแต่ก่อนมันไม่ได้ เราเรียนหนังสือก็เพราะจำเป็น ทำงานก็เพราะจำเป็น เป็นข้าราชการเป็นนักการเมืองก็เพราะความจำเป็น มันเป็นนิติบุคคลตัวตน มันไม่มีความสุข เพราะตัวตนมันไม่มีความสุข องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึงตรัสว่าความเป็นตัวเป็นตนถึงมีแต่ทุกข์เกิดขึ้นทุกข์ตั้งอยู่ทุกข์ดับไปนอกจากทุกข์ไม่มีเลย เปรียบเสมือนทะเลมหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำ เปรียบเสมือนไฟไม่อิ่มด้วยเชื้อ มันหาเรื่องหาราวให้กับตัวเอง หาเรื่องหาราวให้กับคนอื่น ด้วยเหตุนี้เราทั้งหลายต้องพากันประกอบอาชีพที่มีความสุข

เราอย่าเอาความสุขจากความหลง เราต้องความสุขจากการเสียสละ ยกเลิกตัวยกเลิกตน เรามีความสุขในการเสียสละ เราทุกคนถึงเป็นผู้มีศีลมีสมาธิมีปัญญา ถ้าเราไม่เสียสละเราจะมีศีลมีสมาธิมีปัญญาได้อย่างไร เพราะศีลสมาธิปัญญาคือยกเลิกตัวยกเลิกตน มีปิติมีความสุขในการประพฤติการปฏิบัติที่เป็นอริยมรรคมีองค์ ๘ ทั้งกายทั้งวาจากิริยามารยาทมารวมลงที่ใจที่เจตนา มีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติที่เป็นธรรมเป็นปัจจุบันธรรม เป็นพระนิพพานบ้านของเราที่กายวาจากิริยามารยาทมารวมลงที่ใจ ในโบราณกาลถึงตรัสว่าพระนิพพานอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลย อยู่ที่กายวาจากิริยามารยาทาอาชีพของเราที่เรามีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติตามอริยมรรคมีองค์ ๘  เราทุกคนอย่าไปโง่หลงงมงายให้เกิดความเสียหาย ให้เกิดการพังทลายอย่างเดียวเช่นเดียวกันกับตึก สตง.สำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน

เราท่องเที่ยวในวัฏฏสงสารเหมือนบุคคลอยู่ในท่ามกลางทะเลอยู่กลางมหาสมุทร ทะเลมหาสมุทรนั้นมองดูแล้วไม่มีเห็นขอบฝั่งของทะเลของมหาสมุทร มันสุดลูกหูลูกตา ไม่มองเห็นขอบเห็นฝั่ง เราต้องรู้เราต้องเข้าใจ เราทั้งหลายต้องเน้นมาที่ตัวเรา ตนแลเป็นที่พึ่งของตน เราไม่ต้องไปห่วงใคร เราไม่ต้องไปห่วงข้าวของเงินทอง ไม่ต้องห่วงพ่อห่วงแม่ ห่วงญาติห่วงตระกูล เราต้องยกเลิกทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเดินทางช่วยเหลือตัวเอง

ให้เรารู้ให้เราเข้าใจนะ หมายถึงอดีตที่ผ่านมาแล้วเราก็ตัดขาด เราก็ปล่อยวาง ไม่ให้อดีตของเรามีอยู่ในหัวใจ อนาคตที่มาไม่ถึงเราก็ไม่ต้องไปคิด ไม่ต้องคำนึง เราเน้นปัจจุบันเป็นวาระสำคัญแห่งชาติ เพื่อเข้าถึงธรรมถึงปัจจุบันธรรม เพื่อมาคิดดี ๆ พูดดี ๆ กิริยามารยาทดี ๆ อาชีพดี ๆ ที่ยกเลิกตัวตน เน้นที่ปัจจุบัน ปัจจุบันนี้มีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ เข้าถึงความสงบ เข้าถึงปัญญา เข้าถึงพระนิพพานบ้านของเรา บ้านของเราที่ยกเลิกเรื่องอดีต ยกเลิกอนาคต ปัจจุบันเราก็เข้าสู่ความว่างจากนิติบุคคลตัวตน มีความสงบมีปัญญา มีปฏิปทาที่ติดต่อต่อเนื่องเป็นขบวนการ เป็นกระแสของปฏิจจสมุปบาท เพราะสิ่งนี้มีสิ่งต่อไปถึงมี ด้วยอาศัยศีลอาศัยสมาธิอาศัยปัญญา เป็นเอกัคคตาเป็นหนึ่ง หยุดเรื่องอดีตหยุดเรื่องอนาคต ปัจจุบันก็เข้าสู่ความว่างจากสิ่งที่มีอยู่ หมายถึงรูปนี้ก็มีอยู่ เพราะเรามีตาก็ต้องมีรูป ให้เข้าใจอย่างนี้ เสียงก็มีอยู่ เพราะเรามีหูเสียงก็ต้องมี เรามีจมูกกลิ่นก็ต้องมี เรามีลิ้นรสก็ต้องมี เรามีกายก็ต้องมีสัมผัส เรามีใจก็ต้องมีความรู้สึกนึกคิด เพราะอันนี้เป็นธรรมเป็นประภัสสรของสิ่งนั้น ๆ

เราต้องรู้เข้าใจว่าสิ่งภายนอกกับสิ่งภายใน ๒ อย่างนี้อันหนึ่งกรรมเก่า อันหนึ่งกรรมใหม่ เราต้องรู้เข้าใจ เราทั้งหลายจะได้จบลงที่ผัสสะ เพื่อไม่ให้ใจของเราเกิดความปรุงแต่ง เราทั้งหลายต้องจบลงได้ที่ผัสสะ ด้วยความรู้ความเข้าใจ ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่มีอะไร ความรู้ความเข้าใจ เราทั้งหลายจะได้ว่างจากสิ่งที่มีอยู่ ไม่ใช่ว่างจากสิ่งที่ไม่มี ว่างจากสิ่งที่ไม่มีมันจะมีประโยชน์อะไร ต้องว่างจากสิ่งที่มีอยู่ พระนิพพานคือความรู้ความเข้าใจเป็นความว่างจากสิ่งที่มีอยู่ พระพุทธเจ้าถึงมีพระนิพพานตั้งแต่ยังไม่ตาย เป็นธรรมเป็นปัจจุบันธรรม เราทั้งหลายจะได้รู้เข้าใจ ความรู้ความเข้าใจนี้เราจะมาประพฤติมาปฏิบัติ เราทุกคนจะต้องปฏิบัติอยู่ทุกหนทุกแห่งด้วยความรู้ความเข้าใจ ทุกคนทำได้ปฏิบัติได้ ไม่มีใครที่จะประพฤติปฏิบัติไม่ได้ ผู้ที่ปฏิบัติไม่ได้ก็คือผู้ที่ไม่รู้ไม่เข้าใจในเรื่องทุกข์ เรื่องเหตุเกิดทุกข์ เรื่องข้อปฏิบัติถึงความดับทุกข์ เมื่อไม่เข้าใจมันก็ปฏิบัติไม่ได้และบุคคลที่เป็นคนบ้า คนสมองเสีย มันปฏิบัติไม่ได้ เค้าถึงไม่เอาเรื่องกับคนบ้า คนวิกลจริตคนสมองเสีย ทางฝ่ายรัฐบาลก็ไม่เอาเรื่องกับคนบ้า ทางฝ่ายศาสนาก็ไม่เอาเรื่องกับคนบ้า ถ้าเราเอาตัวตนนำชีวิต เราก็เป็นคนที่มีเชื้อบ้า

ให้เรารู้เข้าใจ ความสงบและปัญญาเป็นการปฏิปทาที่ติดต่อต่อเนื่องในปัจจุบัน เราทั้งหลายต้องพากันรู้เข้าใจ เราทั้งหลายจะไม่ได้ไปหาความสงบ ไม่ได้ไปหาความวิเวกจากป่าจากเขาลำเนาไพร ไปหาความสงบที่ทุ่งใหญ่นเรศวร ที่เป็นมรดกของโลก เราจะไม่ได้ไปหาความสงบจากป่าเขาลำเนาไพร ห้วยขาแข้ง มรดกของโลก เราจะไม่ได้ไปหาความสงบจากอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ มรดกของโลก เราจะไม่ได้ไปหาความสงบจากภูสอยเดือนสอยดาวสอยดวงอาทิตย์ จากอุทยานน้ำหนาว อุทยานแห่งชาติ หรืออุทยานต่าง ๆ เราต้องรู้ต้องเข้าใจ ความรู้ความเข้าใจ

ให้เราพากันเข้าใจนะ เรายกเลิกตัวตนเมื่อไหร่ที่นั่นก็มีแต่ความสงบมีแต่ปัญญา เราทั้งหลายจะได้ว่างจากสิ่งที่มีอยู่ ไม่ใช่ว่างจากสิ่งที่ไม่มี องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านถึงให้เราเข้าใจ เพราะเหตุผลว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านก็เป็นลูกหลานของศาสนาพราหมณ์ ศาสนาพราหมณ์นั้นก็เอาความสงบจากสิ่งที่ไม่มีอยู่ ไปเอาความว่างจากสมาธิสมาบัติมันป็นการขัดต่อการดำเนินชีวิต มันไม่ใช่อริยมรรคมีองค์ ๘ มันไปเน้นจากสิ่งที่ไม่มี ไม่ใช่วิถีชีวิตที่เอาเรื่องจิตเรื่องใจ เอาทางวัตถุไปพร้อมกันที่เป็นวิทยาศาสตร์กับทางใจไปพร้อมกัน มันไม่ใช่เป็นพระนิพพานในปัจจุบัน

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านให้เข้าถึงพระนิพพานตั้งแต่ปัจจุบัน ไม่ต้องรอชาติหน้า ชาติหน้าในอนาคตกาลเบื้องหน้าโน้นเทอญ คำว่าเทอญอยู่ไกลเหลือเกินไม่ใช่ปัจจุบัน มันเป็นการปฏิบัติที่ข้ามภพข้ามชาติมันไม่ใช่เอาปัจจุบันธรรม มันเป็นปัจจุบันที่เป็นตัวเป็นตนให้ทุกคนรู้เข้าใจ เราต้องเอาพระนิพพานในปัจจุบัน

เราเอาวิถีชีวิตในการประพฤติการปฏิบัติของแต่ละคนนั้นแหละมาใช้มาประพฤติมาปฏิบัติ ด้วยอาศัยหลักการ เราอยู่ที่ไหนต้องเข้าใจในเรื่องวัดเรื่องข้อวัตรข้อปฏิบัติ วัตรนี้หมายถึงข้อวัตรข้อปฏิบัติทั้งกายวาจากิริยามารยาททั้งใจ เราต้องรู้วัตร รู้ข้อวัตรข้อปฏิบัติ เค้าจะสร้างบ้านสร้างเมืองสร้างประเทศเค้าต้องมีเครื่องวัดความสั้นความยางสูงต่ำน้ำหนักหนักน้ำหนักเบา เราต้องรู้เข้าใจ เราทั้งหลายรู้หลักการเพื่อเป็นอุดมการณ์อุดมธรรม เน้นที่ปัจจุบันนี้แหละ

เราคิดดูดี ๆ สิ เดี๋ยวนี้ข้าราชการก็เสียหาย นักการเมืองก็เสียหาย นักบวชก็เสียหาย อยู่ในระดับล้มละลายพังทลายอย่างเดียวเช่นเดียวกับตึก สตง. อย่างนี้มันไปไม่ได้นะ เราตะเกียกตะกาย เพื่อสร้างทุกข์ให้กับตัวเอง สร้างทุกข์ให้กับคนอื่นนี้เสียหายมาก เราอย่าสร้างความเสียหายให้กับตัวเอง สร้างความเสียหายให้กับคนอื่น เราทั้งหลายอย่าเอาความหลงนำชีวิต ถึงจะมีความสุขความสะดวกความสบายหรูหราฟู่ฟ่านั้นมันก็คือความไม่ถูกต้อง ให้เรารู้ให้เราเข้าใจ ทรัพยากรของเราทุกคนที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นสิ่งที่ประเสริฐสุด เราต้องรู้เข้าใจ เราต้องมามีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาเพื่อเอามาใช้เป็นประโยชน์ของตนและประโยชน์ของผู้อื่นให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท ต้องเอามาใช้มาประพฤติปฏิบัติเพื่อเป็นประโยชน์ให้เต็มที่ เป็นประโยชน์ทั้งของเราและประโยชน์ของมหาชน ส่วนรวม เราจะได้เป็นมนุษย์ผู้รู้เข้าใจ ผู้มีปัญญาสัมมาทิฏฐิ มนุษย์ผู้รู้เข้าใจ เห็นภัยในวัฏฏสงสาร เป็นเทวดาผู้รู้ผู้เข้าใจ ผู้เห็นภัยในวัฏฏสงสาร เป็นพรหมวิหารธรรม ผู้เข้าใจผู้เห็นภัยในวัฏฏสงสาร เป็นพระอริยเจ้าผู้ยกเลิกตัวตนมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ

ทรัพยากรที่เป็นมนุษย์ของเราทุกคน อายุขัยของเราอยู่ได้ร่วม ๆ ร้อยปีนะ ระยะร้อยปี ศตวรรษหนึ่ง เราต้องเอามาใช้เอามาปฏิบัติให้คุ้มค่า อย่าให้เสียโอกาสเสียเวลาเราต้องมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ เรารู้เข้าใจ ทุกชาติทุกศาสนาก็รู้เข้าใจทั้งข้าราชการนักการเมืองทั้งนักบวชต้องรู้เข้าใจ แล้วเอาไปใช้เอาไปประพฤติปฏิบัติ เพราะธรรมะเป็นสากล ความแก่ความเจ็บความตายความพลัดพรากนั้นมันเป็นสากล เราทุกคนมีความทุกข์ใจมันก็เป็นสากล ทุกข์กายมันก็เป็นสากล เราทุกคนจะได้เข้าสู่ความรู้คู่กับการประพฤติการปฏิบัติ มีปิติมีความสุขในการประพฤติการปฏิบัติในปัจจุบันธรรม พากันทำหน้าที่ เพราะธรรมะคือหน้าที่ ถือว่าปัจจุบันเป็นวาระสำคัญแห่งชาติของการประพฤติการปฏิบัติ ถ้าเราไม่รู้ไม่เข้าใจ ความไม่รู้ไม่ข้าใจมันจะพังทลายอย่างเช่นเดียวกับตึก สตง. สำนักงานตรวจเงินแผ่นดินของเมืองไทยประเทศไทย

ตึก สตง.อยู่ที่กรุงเทพมหานคร ตึก ๓๐ กว่าชั้น ตึก สตง.ด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ เอาความหลงนำชีวิตเอาทุจริตนำชีวิต ชีวิตมันเลยพังทลาย ชีวิตมันพังทลายนะ ตึกสตง.มันพังทลายด้วยนิติบุคคลตัวตนพังทลายด้วยทุจริตมันจะไปแก้ไขตั้งแต่ภายนอกมันจะไปพัฒนาตั้งแต่วิทยาศาสตร์จะไปเอาความสุขบนความหลง ชีวิตเลยพังทลายนะ

เราเอาตัวตนเป็นที่ตั้งน่ะ เราคิดดูดีๆ นะ ตึกใหญ่กว่าสูงกว่าตึก สตง.ตั้งหลายสิบตึกที่กรุงเทพมหานครที่ปริมณฑล เค้าไม่พังทลายเหมือนตึกสตง. เพราะพอที่จะรับน้ำหนักได้ ไม่ใช่ไม่โกงกินคอร์รัปชั่นนะ แต่เค้าโกงกินคอร์รัปชั่นน้อยพอที่จะรับแผ่นดินไหวจากมัณฑะเลย์ประเทศพม่า ศูนย์กลางแผ่นดินไหวอยู่ที่เมืองมัณฑะเลย์ประเทศพม่าห่างไกลกันตั้งนับพันกิโล

นี้ให้เรามองเห็นในแง่มุมความไม่ถูกต้องน่ะ ชีวิตที่เอาความไม่ถูกต้องนำชีวิตมันก็ต้องพังทลายเหมือนตึก สตง.นี้แหละ

เราทั้งหลายถึงต้องเป็นผู้ละอายต่อบาปเกรงกลัวต่อบาป เห็นภัยในวัฏฏสงสาร รู้จักความคิดรู้จักอารมณ์เหมือนท่านพระอาจารย์ลี ธัมมธโร วัดอโศการาม สมุทรปราการ ท่านรู้จักความคิดการปรุงแต่งของตัวเอง ท่านรู้จักว่าความปรุงแต่งนี้มันคือวัฏฏสงสารนะ ท่านรู้จักความปรุงแต่ง เพราะความปรุงแต่งมันเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

เอาตัวตนเป็นที่ตั้ง ชีวิตนี้ต้องพังทลายเหมือนตึก สตง. เพราะมันไม่ถูกต้อง มันก็ต้องพังทลายเหมือนตึก สตง. นี้แหละ

ตึก สตง.ที่อยู่กรุงเทพมหานครอยู่เมืองหลวงอยู่เมืองกรุง เป็นศูนย์รวมของประเทศ เหมือนสมองเป็นศูนย์รวมของร่างกาย เหมือนหัวใจเป็นศูนย์รวมของสรีระร่างกาย

สำนักงานตรวจเงินแผ่นดินที่บริหารประเทศ บริหารแผ่นดินไม่เข้าใจในการประพฤติการปฏิบัติ เอาแต่ความรู้เอาแต่วิทยาศาสตร์เอาแต่ตัวเอาแต่ตน ไปแก้แต่สิ่งภายนอก ไม่ได้แก้ตัวเองไปพร้อม ๆ กัน

การพัฒนาวิทยาศาสตร์มันต้องพัฒนาใจไปพร้อม ๆ กันมันถึงถูกต้องนะ พัฒนาทั้งภายนอกภายในด้วยความรู้ความเข้าใจให้ครบวงจร อริยมรรคองค์แปดถึงเป็นความรู้ความเข้าใจ เพื่อการประพฤติการปฏิบัติมันจะได้สมบูรณ์ สมบูรณ์ทั้งกายวาจาใจกิริยามารยาทอาชีพด้วยความถูกต้อง

มันต้องรู้ธรรมรู้ปัจจุบันธรรม รู้ธรรมธรรมนูญน่ะ ถ้าเราไปจัดการแต่สิ่งภายนอก เราไม่ได้จัดการตัวเองมันก็ต้องพังทลายเหมือนตึก สตง.นี้นะ

การบริหารตัวเองบริหารบุคคลอื่น มันต้องรู้เข้าใจแล้วมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ เพื่อทำหน้าที่ของเราให้สมบูรณ์

ถ้าเรามีปิติมีสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติมันก็ไม่มีความทุกข์อยู่แล้ว ด้วยความรู้ความเข้าใจ

เราต้องรู้จักการประพฤติการปฏิบัติ ทั้งกายวาจาใจกิริยามารยาทอาชีพ เราต้องเน้นมาที่ตัวเราในการประพฤติการปฏิบัติ เพื่อทำหน้าที่ของตัวเองให้มันสมบูรณ์ เราทั้งหลายจะไม่ได้พังทลายเหมือนตึก สตง.

ถ้าใครมีตัวมีตนบุคคลนั้นคือทุจริตนะ เราทั้งหลายจะได้รู้ว่าทุจริตนั้นคือตัวตนน่ะ ใครเอาตัวตนนำชีวิตบุคคลนั้นคือบุคคลที่ทุจริต เราต้องรู้จักธรรมรู้จักธรรมนูญ ปัญหาต่าง ๆ นั้นมันอยู่ที่ทุจริตนะ

การที่จะบริหารตัวเองบริหารบุคคลอื่นต้องยกเลิกทุจริต ถึงจะเป็นนักบริหารตัวเองนักบริหารคนอื่นด้วยการรู้เข้าใจในการบริหารในการปฏิบัติ

ตำแหน่งที่เค้าแต่งให้เราเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นตำแหน่งที่ให้เรามาเสียสละ  มารับผิดชอบโฟกัสในการประพฤติการปฏิบัติ ไม่ใช่ตำแหน่งที่ให้พวกเราทั้งหลายมาทุจริตนะ

ให้ถือว่ามันเป็นตำแหน่งที่ทรงเกียรติมีเกียรติมีศักดิ์ศรี เอาตัวตนเป็นที่ตั้งมันจะมีเกียรติมีศักดิ์ศรีได้อย่างไร ถึงพวกเราทั้งหลายจะพากันใส่สูทผูกเนคไทห้อยเหรียญตรา เป็นผู้ทรงเกียรติมันก็ไม่เป็นผู้ทรงเกียรตินะ มันเป็นผู้ทรงความหลงต่างหาก ทรงความโง่ความหลงงมงายต่างหากล่ะ

เราทั้งหลายต้องรู้เข้าใจ ถ้าเราไม่รู้ไม่เข้าใจเราจะเข้าถึงบริสุทธิคุณ เข้าถึงธรรมนูญเข้าถึงรัฐธรรมนูญไม่ได้ เอาตัวตนเป็นที่ตั้งมันเป็นอบายมุขอบายภูมินะ มันตกอยู่ในภพภูมิของ ๓๑ ภพภูมิ

ในภพภูมิของวัฏฏสงสารนี้มีอยู่ ๓๑ ภพภูมิ ถ้าเราไม่รู้ไม่เข้าใจมันก็จะอยู่ในระนาบของ ๓๑ ภพภูมินี้แหละ

เค้าถึงมีศัพท์ว่าคน คนนี้หมายถึงตัวถึงตน หมายถึง ๓๑ ภพภูมินี้แหละ ภพภูมิที่เวียนว่ายตายเกิดมีทั้งหมด ๓๑ ภพภูมิ

เราต้องรู้เข้าใจ เราจะได้ประพฤติปฏิบัติ เราจะไม่ได้ย่ำต๊อกกับความหลงที่มีศัพท์ว่า “คน” คนนี้ความหมายหมายถึงความไม่รู้ไม่เข้าใจ ความไม่รู้ไม่เข้าใจนั้น มันจะวกวนอยู่ที่เก่า มันจะเป็นผู้ไม่มีศีลไม่มีสมาธิไม่มีปัญญา สัมผัสกับอะไรก็ไปกับสิ่งนั้น ๆ อยู่ในภพภูมินั้น ๆ

เรารู้เราเข้าใจเราจะได้หยุดภพภูมินั้น ๆ ด้วยความรู้ความเข้าใจด้วยการประพฤติการปฏิบัติ เพื่อเราทั้งหลายจะได้ว่างจากสิ่งที่มีอยู่ด้วยความรู้ด้วยความเข้าใจ ถ้าเราไม่รู้ไม่เข้าใจเค้าเรียกว่ามันหลง มันวกวนในความหลงอย่างนั้น จิตใจวกวน   อย่างนั้นมันจะไปไหนไม่ได้ มันจะเป็นได้แต่เพียงคนเป็นได้แต่เพียงความหลง หัวใจของบุคคลนั้นมันจะอยู่ในระนาบแห่งความหลงหรือว่าหัวใจบ่อนคาสิโน เอาตัวตนเป็นที่ตั้งคือหัวใจบ่อนคาสิโน หัวใจบ่อนทำลายความถูกต้อง หัวใจบ่อนความหลง

ให้เรารู้เข้าใจ เราจะได้เห็นภัยในความไม่ถูกต้องเห็นภัยในวัฏฏสงสารด้วยปัญญาบริสุทธิคุณ ด้วยเข้าถึงความพอเพียงเพียงพอ พอใจยินดีมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ เพื่อเอาธรรมนำชีวิต เอาธรรมนูญนำชีวิตหัวใจของเราทั้งหลายจะได้หยุดอบายมุขอบายภูมิ

เราทั้งหลายถ้าเราไม่รู้ไม่เข้าใจ เราทั้งหลายจะพากันคิดว่า ความสุขทั้งหลายได้มาจากสิ่งที่อำนวยความสุขความสะดวกความสบายด้วยการพัฒนาวิทยาศาสตร์ อันนี้จริงอันนี้ถูกต้อง ความสุขทั้งหลายมันอยู่พัฒนาหลักเหตุผลหลักวิทยาศาสตร์

เราทั้งหลายต้องมีสัมมาทิฐิเราต้องมีความรู้ความเข้าใจพัฒนาวิทยาศาสตร์ก็ต้องพัฒนาใจไปพร้อม ๆ กัน ถ้าเราพัฒนาวิทยาศาสตร์มันก็ยังเป็นนิติบุคคลตัวตนอยู่

เราต้องพัฒนาใจไปพร้อม ๆ กันด้วยความรู้ความเข้าใจเราทั้งหลายน่ะ ถึงเป็นการพัฒนาครบวงจรด้วยความรู้ความเข้าใจ ถ้าไม่เข้าใจก็จะเอาความหลงนำชีวิตเอาวิทยาศาสตร์นำชีวิต

เราต้องเอาทั้งวิทยาศาสตร์เอาทั้งจิตใจไปพร้อม ๆ กันนะ

เราอย่าไปคิดว่าประเทศสิงคโปร์นั้นน่ะประเทศเล็ก ๆ เท่าอำเภอหนึ่งของเมืองไทยก็ไม่ได้ เค้าพัฒนาหลักเหตุผลหลักวิทยาศาสตร์เป็นหนึ่งของเอเชียเพราะเค้าตั้งบ่อนคาสิโน มาเก๊าส่วนหนึ่งของประเทศจีนเค้าก็รวยเพราะเค้าพัฒนาตามหลักเหตุตามหลักวิทยาศาสตร์

พวกเราทั้งหลายเมื่อมีปัญญาแล้วต้องรอบคอบนะ มีปัญญาแล้วต้องรอบคอบ อย่าลืมว่าชีวิตของเรามันเป็นรายรับรายจ่ายนะ เราไปจับหางงูเดี๋ยวงูมันจะมากัดเรา  งูพิษมันจะมากัดเรานะ การที่เราเอาหลักการอุดมการณ์มันดีแล้วถูกต้องแล้ว เราต้องมีหลักการมีอุดมการณ์แล้วก็มีอุดมธรรมนะ หลักการอุดมการณ์มันดีแล้วถูกต้องหลักเหตุผลหลักวิทยาศาสตร์น่ะ แต่ต้องไม่ทิ้งอุดมธรรมนะ

เราเอาตัวตนเป็นที่ตั้งเอาความรู้สึกที่เอาตัวเป็นที่ตั้งมันเป็นหลักการเป็นอุดมการณ์แล้วอุดมด้วยความหลงนะ

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านให้เราเอาทั้งหลักการอุดมการณ์แล้วก็ยกเลิกอุดมหลงนะ

ให้เอาอุดมธรรมให้เอาธรรมเอาธรรมนูญมันถึงจะสมบูรณ์เข้าถึงความพอเพียงเพียงพอเข้าถึงความพอดี เราอยากได้มากมันก็ไม่มาก เราอยากได้น้อยมันก็ไม่น้อย เราต้องรู้จักความพอดีเข้าสู่ความสมดุลทั้งรายรับรายจ่าย

เหมือนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเข้าถึงความพอเพียงเพียงพอเข้าถึงความพอดี การประสูติของพระพุทธเจ้าถึงเป็นวันเพ็ญ ๑๕ ค่ำ ตรัสรู้ก็เป็นวันเพ็ญ ๑๕ ค่ำเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานก็วันเพ็ญ ๑๕ ค่ำ

เราต้องรู้เข้าใจในการประพฤติการปฏิบัติ เราทั้งหลายจะได้รู้หลักการรู้อุดมการณ์แล้วก็อุดมธรรม เราอยู่ที่ไหนก็พากันปฏิบัติได้ เมื่อเรามีลมปราณ มีอายตนะภายใน ๖ ภายนอก ๖ มีธาตุทั้ง ๔ ขันธ์ทั้ง ๕ อยู่ที่ไหนก็ปฏิบัติได้

ให้รู้เข้าใจมีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ

อย่าไปคิดด้วยอวิชชาความหลงเอาแต่หลักการอุดมการณ์เอาแต่วิทยาศาสตร์น่ะ ถ้าเรารวย รวยความหลงมันไม่ดีนะ รวยความโง่หลงงมงายเรียกว่ารวยไสยศาสตร์มันไม่ดีนะ ไม่ใช่ความดีมันไม่ใช่บารมีไม่ใช่ปัญญาบริสุทธิคุณนะ มันเป็นความหลงนะ

ให้เรารู้เข้าใจ อย่าไปคิดว่าทำไมเราโง่ไปตั้งหลายปี ประเทศสิงคโปร์ประเทศ เค้าเล็กนิดเดียวเค้าตั้งบ่อนคาสิโนเค้ารวยกัน ประเทศมาเก๊าก็เหมือนกันเค้ารวยกัน

ประเทศสิงคโปร์เค้ามีหลักเหตุผลมีหลักวิทยาศาสตร์น่ะ เค้าคิดว่าประเทศสิงคโปร์มันเล็กนิดเดียว จะทำเกษตรกรรมก็ไม่ได้ จะทำอุตสาหกรรมก็ไม่ได้ ถ้าเราตั้งบ่อนคาสิโนด้วยหลักเหตุผลหลักวิทยาศาสตร์ก็รวยได้ เพราะคนในนี้โลกนี้มันคนมีความไม่ฉลาด เอาความหลงนำชีวิต เอาตัวตนนำชีวิตมันมีมากถ้าเราตั้งบ่อนคาสิโน เราสามารถรวยได้ทางวัตถุ ด้วยเหตุผลทางวิทยาศาสตร์เค้าถึงพากันตั้งบ่อนคาสิโน จะเรียกบ่อนคาสิโนก็ได้หรือเรียกบ่อนแห่งความหลงก็ได้ มันคืออันเดียวกัน

ให้เรารู้เข้าใจ ประเทศไทยเราแผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาลเราต้องรู้เข้าใจว่า เราทั้งหลายอย่ายินดีในการเอาความหลงนำชีวิต อย่าไปยินดีในการเอาบ่อนคาสิโน นำชีวิตนะ

พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ ศาสดาทุกศาสนาเค้ามายกเลิกบ่อนคาสิโน มายกเลิกอบายมุขอบายภูมิ ให้เรารู้เข้าใจ ถ้าเรารู้เข้าใจ ทุกอย่างน่ะไม่มีปัญหา ปัญหาอยู่ที่เราไม่รู้ไม่เข้าใจนะ

เหมือนประเทศไทยของเรานี้แหละ โครงการยกเลิกเหล้ายกเลิกเบียร์ยกเลิกเรื่องสิ่งเสพติดยาเสพติดที่มันเป็นอบายมุขแห่งชีวิต ที่มันเป็นอบายภูมิแห่งชีวิต ทำกันมานับเป็นร้อย ๆ ปี โครงการนี้ก็แก้ไขไม่ได้ ก็ยิ่งพากันประพฤติปฏิบัติเสียหายกันมากยิ่งขึ้นกว่าเก่า ด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ ตั้งอยู่ในความหลง ตั้งอยู่ในความประมาท เอาความหลงนำชีวิตเอาความประมาทนำชีวิตมันก็ปฏิบัติไม่ได้ มันก็ยิ่งมากกว่าเก่า ไม่รู้ไม่เข้าใจ เอาความหลงนำชีวิตความหลงก็เลยยิ่งมาก มันก็แก้ปัญหาไม่ได้ มันยิ่งมากทวีคูณ มันก็ไปของมันเรื่อย ๆ มากยิ่งกว่าเก่า มากกว่าเดิม มากทวีคูณยิ่ง ๆ ขึ้นไปอีก

ปีนี้แหละท่านผู้ว่าชัยวัฒน์ ชื่นโกสุม ได้ประกาศให้ผู้ใหญ่บ้านทุกหมู่บ้านส่งชื่อไปยังผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมา ใครติดยาเสพติด ใครจำหน่ายยาเสพติด ให้ส่งรายชื่อเป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อจะได้เอาบุคคลนั้นเข้าสู่ภาคบำบัด ถ้าไม่เข้าสู่ภาคบำบัดแล้วเราจะแก้ไขบุคคลนั้นไม่ได้ เพราะบุคคลนั้นต้องเข้าสู่ภาคบำบัดเพื่อประพฤติปฏิบัติถึงจะแก้ปัญหาได้ มันต้องเข้าสู่กระบวนการในภาคบำบัด กำลังของตัวผู้เสพเอง กำลังทางครอบครัว ไม่มีกำลังทางจิตใจไม่มีกำลังทรัพย์ การบำบัดนั้นต้องใช้เวลาอย่างน้อยก็ไม่น้อยกว่า ๑ เดือนขึ้นไป เพื่อเข้าสู่ระเบียบเข้าสู่กระบวนการ เราพยายามที่จะแก้ปัญหา ด้วยการจับปรับไหมไปหาหมอไปหาแพทย์ที่โรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลเค้าก็ปล่อยมาอยู่ในสภาพแวดล้อมเดิม ๆ ส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครทำได้ปฏิบัติได้ เรารู้แล้วว่ามันแก้ปัญหาไม่ได้ เราต้องใช้หลักการเหมือนเค้าฝึกทหารใหม่ ต้องใช้เวลาอย่างน้อย ๑ เดือนขึ้นไป เพื่อยกเลิกตัวตน ถึงจะแก้ปัญหาได้ ทางผู้ว่าราชการฯ ท่านรู้เข้าใจ ต่อไปนี้จะไม่ปรับจะไม่ไหม เพราะประชาชนทุกคนยากจนอยู่แล้ว จะช่วยวางแผนในเรื่องบำบัด ทางครอบครัวไม่ต้องเสียเงินใด ๆ ให้ประชาชนทุกคนพากันเข้าใจ ลูกหลานของเราจะได้เข้าสู่ภาคบำบัด งบประมาณในการเลี้ยงชีพวันหนึ่งคงใช้เงินไม่เกิน ๑๐๐ บาทต่อคนต่อวัน ผู้ที่ไปบำบัดนั้นจะพากันทำการกุศล ให้มีความสุขในการทำการกุศลให้ติดต่อต่อเนื่องในการทำความดีให้มีปิติมีความสุขมีความตั้งมั่นในความดีที่ประกอบด้วยปัญญา

อย่างโครงการสวมหมวกกันน็อค มีโครงการมาไม่ต่ำกว่า ๖๐ ปีแล้วที่มีมอเตอร์ไซด์เข้ามาขายมาจำหน่ายในประเทศไทย ประเทศไทยเราไม่ต่ำกว่า ๖๐ ปี ขณะนี้เวลานี้ก็ยังทำไม่ได้ เรื่องสวมหมวกกันน็อคนี้ที่ให้ประชาชนผู้ขับขี่จักรยานยนต์เพื่อสะดวกในการสัญจรไปมา ได้ออกกฎหมายบังคับตั้งแต่ปีพุทธศักราช ๒๕๒๕ ขณะนี้เวลานี้มันก็เป็นเวลาจวนจะ ๖๐ ปีแล้วก็ยังพากันทำไม่ได้ เพราะไม่เห็นความสำคัญในการประพฤติการปฏิบัติที่ถูกต้อง การปฏิบัติของเรามันต้องเป็นสากลของทุก ๆ คนในโลกนี้ ในโลกนี้เค้าจะขับขี่มอเตอร์ไซด์ทั้งคนขับทั้งผู้ซ้อนเค้าต้องใส่หมวกกันน็อค นี้เป็นสากลทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ

เราต้องรู้เข้าใจว่า การทำอะไรตามใจตามอัธยาศัยนี้ไม่ได้นะ มันเป็นความเสียหายมาก ๆ เป็นความไม่ถูกต้องมาก ๆ มันเสียหายทั้งส่วนตัวและส่วนรวม เราทั้งหลายต้องมีความละอายแก่ใจในความไม่ถูกต้อง เราเป็นคนมักง่ายเห็นแก่ตัวอย่างนี้ไม่ได้นะ ใช้ไม่ได้นะ ในต่างประเทศ ประเทศที่เค้าพัฒนาแล้วก่อนที่จะออกจากบ้านต้องใส่เสื้อผ้าอาภรณ์ ถ้าไม่ใส่เสื้อผ้าอาภรณ์เราจะออกจากบ้านได้อย่างไร ในต่างประเทศประเทศที่เค้าเจริญก่อนจะออกจากบ้านเค้าก็ต้องใส่หมวกกันน็อค ถ้าไม่อย่างนั้นเค้าก็ทำใจไม่ได้ เพราะเค้าเอาความผิดนำชีวิต เอาความเสียหายนำชีวิต

เราต้องเข้าใจ ทุก ๆ คนต้องเข้าใจ เข้าใจแล้วก็ต้องเข้าสู่ภาคประพฤติภาคปฏิบัติ มีปิติมีความสุขมีเอกัคคตาในการประพฤติการปฏิบัติ เราต้องละอายแก่ใจในความไม่ถูกต้อง เราต้องมีความเคารพคารวะในกฎในระเบียบที่ดีที่ถูกต้อง การประพฤติการปฏิบัติที่ดีที่ถูกต้อง ต้องอาศัยเวลาประพฤติปฏิบัติเป็นเวลา ๔ ปีนะ วาระของนักการเมืองที่ดี ๆ ที่ถูกต้องถึงเป็นวาระหนึ่งใช้เวลา ๔ ปี เพื่อความดีและปัญญาจะได้ติดต่อต่อเนื่อง อย่างคนโบราณสมัยก่อนเค้าเรียนหนังสือ เค้าเรียนตั้งแต่ ป.๑ จบ ป.๔ เมื่อสมัยร่วม ๆ ร้อยปี เพราะการทำอะไรติดต่อต่อเนื่องมันจะเป็นกระบวนทั้งกายวาจากิริยามารยาททั้งอาชีพไปรวมลงที่ใจที่เป็นทั้งความสงบและปัญญา 

พูดอย่างนี้ให้พวกเราทั้งหลายพากันเข้าใจนะ นี้มันเป็นธรรมเป็นธรรมนูญเป็นปัญญาบริสุทธิคุณให้รู้เข้าใจ นี้เป็นความดีที่ประกอบด้วยปัญญา นี้คือธรรมนูญรัฐธรรมนูญ นี้เป็นความมั่นคงของชาติคือความเกิด ด้วยเหตุที่ถูกต้อง ไม่มีความผิด ถูกต้องน่ะ ความถูกต้องหมายถึงบริสุทธิคุณ ไม่ใช่ตัวตน นั่นแหละคือความถูกต้อง  เป็นความมั่นคงของพระศาสนา ศาสนาคือธรรมนูญรัฐธรรมนูญ  เป็นความมั่นคงของพระมหากษัตริย์นั้นได้แก่ปัญญาบริสุทธิคุณ ไม่ใช่ปัญญาเพื่อตัวตน ปัญญาบริสุทธิคุณนี้เป็นความหมายของพระมหากษัตริย์ พระมหากษัตริย์ทุก ๆ พระองค์ที่ขึ้นครองราชย์ถึงทรงทศพิธรราชธรรม เอาทศพิธราชธรรมนำชีวิต คำว่าพระหมายถึงไม่มีตัวไม่มีตนให้เข้าใจ ถ้ามีตัวมีตนก็ไม่ใช่พระไม่ใช่ธรรมนูญไม่ใช่รัฐธรรมนูญ

นี้เป็นพระธรรมเป็นพระวินัย เป็นพระศาสนา เป็นพระมหากษัตริย์ ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน เป็นธรรมเป็นธรรมนูญ เพื่อให้เป็นหลักการอุดมการณ์อุดมธรรม ให้เรารู้ให้เข้าใจ เราทั้งหลายจะได้พากันประพฤติปฏิบัติให้ถูกต้อง ทำให้ถูกต้อง จะได้ไม่พากันทำความผิด เพื่อเข้าสู่ขบวนการแห่งความถูกต้องของรัฐธรรมนูญในการดำเนินชีวิต การดำเนินชีวิตต้องไม่เอาความผิดดำเนินชีวิต

การบรรยายพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในเช้าวันที่ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๖๘ ก็สมควรแก่เวลา

----------------------------------------

โอวาทขององค์หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม

เมตตาให้ไว้ในเช้าวันที่ ๑๕ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘

ณ วัดป่าทรัพย์ทวีธรรมาราม ต.วังหมี อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา